یه میم دیدم دیشب توی پینترست به انگلیسی

نوشته بود: "فکت: entpها اتفاقاً درونگران"

بعد در ادامه‌ی میم عکس یه کامنت بود که "اینکه کسی دوستتون نداره دلیل نمی‌شه درونگرا باشین"

و من خندیدم، ولی بعدش حس کردم چقدر راست می‌گه.

حداقل در مورد من.

یعنی مثلا کل بچه‌های کلاسمون از من خوششون میاد، ولی نمی‌تونم وارد مکالمه‌هاشون بشم، انگار من رو ناخودآگاه راه نمی‌دن

وقتی هم تلاش می‌کنم حرف بزنم ۱۰۰۰۰۰۰۰۰ بار وسط حرفم می‌پرن

اَه.

متاسفانه نمی‌تونم اهمیتی ندم و بگم به یه ورم

تنها بودن با انتخاب کردن تنهایی متفاوته.